Zgodnie z art. 220 ust. 2 ustawy Pzp zamawiający jest również zobowiązany do określenia w dokumentach postępowania o udzielenie zamówienia terminu związana ofertą poprzez wskazanie daty. Dotychczas wystarczało wskazanie ilości dni. W sytuacji, w której wykonawca samodzielnie nie może przedłużyć terminu związania ofertą, określanie daty jest niepotrzebne i nakłada kolejny obowiązek na zamawiającego. (2020-12-11)

W dotychczasowym stanie prawnym termin związania ofertą był określany wyłącznie poprzez podanie maksymalnej liczbę dni, przez którą wykonawca jest związany złożoną ofertą. Takie brzmienie art. 85 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 9 ustawy Pzp nie wykluczało jednak możliwości określania przez zamawiającego terminu związania ofertą poprzez podanie konkretnej daty, co potwierdza treść załącznika nr 1 do rozporządzania Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie wzorów ogłoszeń zamieszczanych w Biuletynie Zamówień Publicznych określającego treść ogłoszenia o zamówieniu. Zgodnie z punktem IV.6.3., termin związania ofertą można było określić datą dzienną lub określoną ilością dni od ostatecznego terminu składania ofert.

Ustawodawca w przepisie art. 220 ust. 2 nowej ustawy Pzp precyzuje i porządkuje sposób określania tego terminu stanowiąc, że zamawiający określa termin związania ofertą poprzez wskazanie konkretnej daty. Natomiast podane w art. 220 ust. 1 nowej ustawy Pzp ilości dni stanowią wyłącznie nieprzekraczalne ramy czasowe, które musi mieć na uwadze zamawiający wyznaczając termin związania ofertą. Taka regulacja sposobu wskazywania terminu związania ofert ma na celu wyeliminować po stronie wykonawców błędy związane z obliczaniem tego terminu oraz ułatwić ustalanie terminów przy zobowiązaniach wadialnych.