Jak określić sposób przeprowadzania analizy ryzyka na etapie planowania, obejmując identyfikację obszarów podmiotowych i przedmiotowych, w których ryzyko naruszenia prawa jest największe, o którym mowa w art. 598 ww. ustawy biorąc pod uwagę art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2137) ? Zarówno zakres podmiotowy jak i przedmiotowy kontroli kompleksowych przeprowadzanych przez Izby zostały określone przez ustawodawcę. Stosownie do art. 5 ust. 1 cytowanej ustawy Izby kontrolują gospodarkę finansową, w tym realizację zobowiązań podatkowych oraz zamówienia publiczne podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2, na podstawie kryterium zgodności z prawem i zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych Izby przeprowadzają co najmniej raz na cztery lata kompleksową kontrolę gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. W związku z powyższym Izba nie dokonuje analizy ryzyka na etapie planowania. Takie ustalenia dokonywane są na etapie przygotowania i przeprowadzania kontroli. Powyższe zagadnienie wymaga wyjaśnienia, gdyż w przypadku sprzeczności między przepisami rozdziału o ogólnych przepisach dotyczących kontroli w pzp a przepisami odrębnymi (właściwymi ze względu na organ upoważniony do przeprowadzenia kontroli - przepisami ustawy z 7.10.1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych) stosuje się regulacje rozdz. 1 (dział XI) pzp. Tym samym regulacje zawarte w art. 598 pzp ujmować należy jako lex specialis. (2020-12-18)

Analiza, o jakiej mowa w art. 598 ust. 1 ustawy Pzp poprzedzająca kontrole zamówień dotyczy prawdopodobieństwa naruszenia prawa w ramach udzielania zamówienia publicznego. Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy o RIO, stanowi o przeprowadzanej co najmniej raz na cztery lata kompleksowej kontroli gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. Dopiero w ramach kontroli kompleksowej, organ kontroli podejmuje decyzję, co do objęcia kontrolą poszczególnych zamówień. Oznacza to, że dopiero na etapie planowania i przygotowania kontroli zamówień w ramach konkretnej kontroli kompleksowej – podmiot kontrolujący zobowiązany będzie do przeprowadzenia analizy prawdopodobieństwa wystąpienia naruszeń w konkretnym postępowaniu. Analiza ta powinna być sporządzana przez osobę (jednostkę organizacyjną) uprawnioną – w ramach obowiązującej procedury – do wskazania postępowań poddawanych kontroli.

Trudno mówić o sprzeczności pomiędzy przepisami ustawy o RIO a przepisami ustawy Pzp w zakresie doboru próby do kontroli. Z ustawy o RIO nie wynika bowiem w jaki sposób wybiera się postępowania do próby ani przy użyciu jakiego narzędzia (kwestionariusz kontroli) prowadzi się kontrolę.

Powyższe wynika w szczególności z faktu, że z samego ustalenia, iż w przypadku sprzeczności między przepisami rozdziału o ogólnych przepisach dotyczących kontroli w pzp a przepisami odrębnymi (właściwymi ze względu na organ upoważniony do przeprowadzenia kontroli - przepisami ustawy z 7.10.1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych), stosuje się regulacje rozdz. 1 (dział XI) ustawy pzp nie wynik, że regulacje zawarte w art. 602 pzp ujmować należy jako lex specialis. Lex specialis oznacza normę szczególną, a nie „szczegółową”. Zastosowanie reguły treściowej (lex specialis derogat legi generali) wiąże się z założeniem o „wyjątkowości” (rozumianej jako odstępstwo od ogólnie przyjętej reguły) jednej z norm, a nie o jej kazuistyce.